1/6 dierenbeschermers niet echt optimistisch gestemd

Samenleving sceptisch over herziening dierenbeschermingswet

kleine tekst onder foto:

Er staat in Turkije momenteel geen celstraf op dierenmishandeling. Een wijziging in de wet zou dit mogelijk moeten maken, maar volgens activisten zal deze herziening niet het gewenste resultaat brengen.

27 mei 2012 / E. BARIŞ ALTINTAŞ , İSTANBUL

Dierenactivisten zijn vrijdag rond het middaguur massaal samengekomen op het Polonezköy plein in Istanbul, om te protesteren tegen de aanhoudende vergiftiging van zowel zwerf- als huishonden.

In de afgelopen twee weken zijn er bij de groep vele meldingen binnengekomen van mensen die deze (zwerf)dieren voor hun neus een afgrijselijke dood hebben zien sterven. Dieren waarvoor ze vaak met liefde hebben gezorgd.

Deze moordpartij in Beykoz is geen op zichzelf staande gebeurtenis in Istanbul. Op papier houdt Turkije zich aan het “neuter and release” principe (steriliseren en vrijlaten) bij het handhaven van de zwerfdieren populatie. In de praktijk worden deze dieren, zelfs na behandeling door de gemeenten en in tegenstelling tot de wet, echter vaak in een bos gedumpt. In plaats van de honden terug te plaatsen in hun territorium moeten vrijwilligers nu ieder weekend voedsel gaan brengen om voor hen te zorgen. Maar het eindigt niet met alleen deze overtreding van de wet; niet zelden keren de ambtenaren terug naar de plaats waar de honden gedumpt worden om “de klus af te maken”, als de dieren niet al gestorven zijn door honger of ziektes.

Yasemin Baban, een activist in de regio Beykoz, vertelde de krant Sunday’s Zaman hoe autopsierapporten van overleden honden aantonen dat vergiftiging de doodsoorzaak is.

Een locale bewoner, die uit angst voor ambtenaren en politici anoniem wil blijven, heeft aangegeven dat er redenen zijn om aan te nemen dat de gemeente van Beykoz achter deze moordpartijen zit. Uiteraard ontkennen alle functionarissen dit. Het is schrijnend dat zelfs gerichte bewijzen, zoals opnames van gemeentelijke voertuigen die honden dumpen of de honden verdacht uitziend voedsel geven op verdachte tijden,  onbruikbaar blijken. In de Turkse Dierenbeschermingswet nr. 5199 staat het doden van een dier vermeld als een overtreding, welke slechts bestaft wordt met een boete. Geen celstraf en zelfs geen aantekening in het strafblad. Dus zelfs al zouden dierenactivisten de schuldige kunnen identificeren, dan nog kan deze alleen aangeklaagd worden als het om een huishond gaat en dan onder de noemer van het “beschadigen van iemands eigendom”. Of de gemeente er nu achter zit of wellicht burgers zelf, men zal er nagenoeg niet voor gestraft (kunnen) worden.

Het goede nieuws is dat, na jaren van druk uitoefenen door dierenbeschermingsorganisaties, Turkije deze wet nu eindelijk aan gaat passen en dierenmishandeling geclassificeerd zal worden als een volwaardige misdaad.

Veel ophef over de nieuwe wet

In februari hebben alle vier de partijen van het Parlement, verbazingwekkend zonder bezwaren, ingestemd met het aanpassen van de wet. “Deze wetswijziging is ingediend bij de Minister-President en degenen die een zwerfdier doden zullen niet meer wegkomen met een boete maar ook gevangenisstraf opgelegd krijgen.” Vertelde Veysel Eroğlu, Minister van Milieu en Bossen, dinsdag aan journalisten tijdens een conferentie over biodiversiteit in Ankara.

Dit klinkt als goed nieuws. Echter moet de wetswijziging nog openbaar gemaakt worden, en nu al maken activisten zich ernstig zorgen. Het gerucht gaat dat de wetswijziging artikelen bevat aangaande bepaalde rassen, wat nu al zijn impact heeft op het werkveld. Özkaya Aydin, een activist en vrijwilliger bij het Küçükçekmce asiel, vertelt: “Er zijn gisteren nog vier pitbulls bij mijn asiel gedumpt.”

Hebben wetgevers een hekel aan dieren?

Ahmet Kemal Şenpolat, hoofd van de Dierenrechten Federatie HAYTAP – een organisatie die zich al jaren sterk maakt voor aanpassing van de wet 5199 -, geeft aan dat de Staat altijd al achter dierenwinkels en hondenfokkers staat (dus ook achter de illegale handel, door middel van het negeren van deze activiteiten). Hij legt de oorzaak van het toenemend aantal zwerfdieren vooral bij een kleine groep dierenactivisten die niet de hulpmiddelen tot hun beschikking hebben om publieke steun te krijgen zoals vermogende dierenwinkels wel hebben. Niemand heeft nog de definitieve versie van de wijziging gezien, welke nog goedgekeurd moet worden door een Parlementaire Commissie. Activisten weten dus nog niet of de nieuwe wet zal voorkomen dat de Staat nog langer onofficieel steun zal blijven bieden aan fokkers, die alleen maar bijdragen aan de buitensporig hoge vraag naar huisdieren welke veelal achtergelaten worden op straat. En ook is het onzeker of de wet kan voorkomen dat dierenactivisten nog langer gehinderd zullen worden bij hun reddingswerk.

Hoe dan ook, er moet iets goeds voort kunnen komen uit de wetswijziging. Emel Var, vertegenwoordiger van Avcılar-Esenyurt Dierenbeschermingsgroep, geeft aan: “Het is goed nieuws dat een ieder die een dier mishandeld, misbruikt, martelt of gevaarlijke rassen fokt en/of importeert naar Turkije in aanmerking komt voor celstraf. Zulke gruweldaden zullen worden vastgelegd in een strafblad en ik denk dat dit tezamen voldoende afschrikt.”

Var weerlegt de zorgen dat zowel de Staat als functionarissen er vaak voor kiezen dieren het slachtoffer te laten worden en achter degene blijven staan die deze dieren fokken, verkopen, dumpen of mishandelen. Echter verplicht de nieuwe wetgeving mensen die voor het eerst een hond in huis nemen om instructiebijeenkomsten bij te wonen, wat volgens Var zal helpen in de voorkoming van het achterlaten van huisdieren op straat.

Ervaring uit het verleden aangaande wijziging van de wetgeving, maar ook met de overheid, gemeenten en ministeries alsmede de mensgerichte aanpak van autoriteiten geeft dierenactivisten reden te meer om de wetswijziging met een korrel zout – of liever een complete bus – te nemen.

Maar, zoals Aydin (vrijwilliger bij het Küçükçekmece asiel) al zegt: “Laten we eerst maar afwachten. Het kan in ieder geval niet slechter worden dan het nu al is.”