Het toeristisch gezien zo aantrekkelijke Turkije  is voor honden (en katten, schapen ezels, ja eigenlijk voor alle dieren) een verschrikkelijk land om te leven. Het land kent, net als veel andere landen op de wereld, een groot zwerfhonden probleem (de schattingen variëren van 1.000.000-3.000.000).

Ondanks dat artikel 5199 van de dierenwelzijnwet voorschrijft dat de zwerfhondenoverbevolking opgelost moet worden door het vangen, steriliseren en weer terugplaatsen van de honden proberen lokale autoriteiten het probleem veelal nog op te lossen d.m.v. vergiftigingsacties, het deporteren van honden naar aangrenzende gemeentes of naar onbewoonde gebieden of het opsluiten van honden in gemeentelijke (lees: erbarmelijk slechte) asielen.

De zwerfhondenpopulatie past zich echter aan de omgeving aan; d.w.z. zolang de omgeving niet verandert (er dus dezelfde hoeveelheid voedsel en leefruimte is) het aantal honden niet af zal nemen doordat de overlevende teefjes vaker gedekt zullen worden. De nesten van deze teefjes zullen groter zijn en de overlevingskansen van de pups beter.

Wetenschappelijk bewezen is, dat Neuter and Return (steriliseren en weer terugplaatsen) de enige goede weg is om het probleem op te lossen.

Een aantal mensen, meest vrijwilligers, probeert langs de (door de Wereld Gezondheids Organisatie goedgekeurde) wijze van Neuter and Return, het zwerfhondenprobleem op te lossen.