Doodslag
Onderstaande beelden kregen wij van ASKOD de vereniging voor de bescherming van zwerfdieren in Aliaga. De foto’s zijn beelden van een groot aantal vermoordde honden die gevonden zijn in het bos bij Aliaga/Izmir.

Uit onderzoek is gebleken dat het vermoorden van de honden op verschillende momenten heeft plaatsgevonden. De dode lichamen zijn verspreid over een groter gebied aangetroffen. In korte tijd zijn er 24 lichamen gevonden. Dit aantal zal zeker hoger worden, daar tot nu toe slechts een klein gebied werd doorzocht.

Het bos is, door zijn ligging dicht bij de stad, een door de bevolking veel bezochte plaats. Ouders met kinderen komen er om te picknicken en kinderen om te spelen en de dorpelingen laten er hun dieren uit.

voor meer verschrikkelijke beelden , klik hier

Vergiftiging
April 2005
Al een aantal weken achter elkaar worden er in opdracht van de gemeente honden vergiftigd.

Voor  meer beelden, klik hier

upd. 23-3-2011
In Ankara zijn zwerfhonden verkracht. Nu is verkrachting van zwerfhonden geen unicum in Turkije, de plaats was dit keer echter wel heel bizar.

Het geheel vond plaats op het veld achter het gemeentehuis.
Turkse gemeentehuizen worden dag en nacht bewaakt. De verkrachting moet dus door de bewakers opgemerkt zijn want de dieren hebben het uitgeschreeuwd.

Wilt u uw afgrijzen kenbaar maken, mail dan naar de burgemeester van Ankara ‘mustafatuna@sincan.bel.tr’

Ankara upd.6-08-2009
Men is begonnen met het afbreken van het dodenkamp in Altindag. Men heeft nog 18 honden kunnen redden.
Helaas hebben een moeder met 6 pups van wie de lichamen bijna helemaal met teken bedekt waren, het niet gered.
De andere honden zijn voor behandeling naar een dierenarts gebracht; 2 met versplinterde botten en de rest ter behandeling van in-en uitwendige parasieten.

We thank Ahmet Yildiz, who uncovered this humiliating dungeon and rescued the 18 dogs there, Haytap who struggled to make the place demolished and everybody who gave a hand to change the destiny of the poor souls.

Onze dankbaarheid gaat uit naar Ahmet Yildiz die deze mensonterende toestand aan het licht heeft gebracht, naar Haytap die gestreden heeft voor het sluiten van dit “asiel”en naar een ieder die bijgedragen heeft aan een beter leven voor deze arme zielen.

Wantoestanden in het asiel van Altindag
Gewoon verschrikkelijk; dode honden, hokken die gelijk zijn aan gevangenissen, pups met ontelbaar veel teken, dat is het zwerfdieren rehabilitatie centrum in Altindag/Ankara.

Er bestaan geen worden om het lijden van deze dieren te beschrijven – we kunnen slechts hopen dat God ons al dit lijden van de dieren zal vergeven.
Het motto van de deelgemeente Altindag in Ankara is “goed doordachte besluiten en de juiste stappen ondernemen”.

Wij nodigen burgemeester Veysel Tiryaki uit om de juiste stappen te ondernemen en de rampzalige condities in deze instelling te verbeteren.

Doodslag
Doden van zwerfhonden in Ankara.
Op donderdag 10 maart jl. zijn er op brute wijze zwerfhonden en hun pups in Ankara vermoord. In de deelgemeente Altinday waren gemeentelijke medewerkers bezig met het afbreken van onbewoonde panden. Maar als zo vaak het geval is met onbewoonde panden, leefden er diverse zwerfhonden, voornamelijk moederhonden en hun jonge pups. Toen de medewerkers het geluid van de honden hoorden, stopten ze met hun sloopwerkzaamheden en probeerden de honden te vangen. De meeste honden werden ter plekke vermoord met behulp van ijzeren staven, terwijl het publiek, inclusief vele kinderen, stond toe te kijken. Sommige honden waren verdoofd maar meestal niet afdoende. De honden werden vervolgens aan hun staart achter op een truck gegooid, de puppy’s schreeuwend… De honden zijn daarna afgevoerd naar een asiel waar de overlevende honden uiteindelijk ook zijn gedood.
Dit hele gebeuren is door CNN Turk News op film vastgelegd en uitgezonden.

Voor meer verschrikkelijke beelden klik hier

19 juni 2008
Een man die 4 jaar in het Yuzyil asiel in Ankara gewerkt heeft bekend dat zij honden uit de straten van Ankara opgepakt hebben en naar het asiel gebracht. Vervolgens werden de honden 1 x per week naar een afgelegen plaats gebracht waar geen eten, drinken, afval of mensen waren. Hij verklaart slechts gedaan te hebben wat Murat, de manager van het asiel hem opdroeg.
Iedere 7-10 dagen werd een truck volgestouwd met 70-80 honden, ook pups, om gedumpt te worden.
Veel honden hebben een licht groen oormerk ten teken dat ze gesteriliseerd zijn.

De man verklaart ook dat mevr. Behiye (achternaam mogelijk Eryilmaz) in de 4 jaar maar 1 maal in het asiel geweest is. Deze vrouw is persoonlijk verantwoordelijk voor het reilen en zeilen in het asiel.
Aan de hand van de man zijn verklaring is berekend dat er op deze manier 24.000 honden, waarvan 6000 pups, gedood zijn.

Er is een officiële aanklacht ingediend tegen de burgemeester en het asiel van Cankaya/Ankara wegens het doden van asieldieren en het dumpen van dieren in afgelegen gebieden.

Om uw protest te laten horen

cevkom@tbmm.gov.tr, bakan@icisleri.gov.tr , aaksu@icisleri.gov.tr, bakan@cevreorman.gov.tr,ozelkalem@cevreorman.gov.tr ,
bulent.arinc@tbmm.gov.tr ,cumhurbaskanligi@tccb.gov.tr,
bilgi@basbakanlik.gov.tr , mahalli.bilgiedinme@icisleri.gov.tr,
bilgiedinme@basbakanlik.gov.tr, bimer@basbakanlik.gov.tr ,
hukuk@icisleri.gov.tr

CC:baskan@yenimahalle.bel.tr , ozelkalem@yenimahalle.bel.tr, veteriner@yenimahalle.bel.tr, yazi@yenimahalle.bel.tr, teftis@yenimahalle.bel.tr, hukuk@yenimahalle.bel.tr , baskan@ankara.bel.tr, ankara@cevreorman.gov.tr,
bilgi@ankara.gov.tr

Mei 2008
Antalya Varsak
Massagraven deze keer in Varsak-Antalya
Alle honden die de gemeente vindt worden gedood, inclusief de honden die een eigenaar hebben. De bevolking doet zijn best e.e.a. te negeren en belt nog steeds naar de gemeente met het verzoek de honden uit hun straat weg te halen. Waar ze dan naar toe worden gebracht, daar denkt men liever niet over na. Gemeentes ontkennen stelselmatig wat ze aan het doen zijn. Hun standaard antwoord is dat zij de honden gesteriliseerd en teruggeplaatst hebben en dat een andere gemeente ze opgepakt en gedood heeft.

26 augustus
Massamoord van honden in Antalya
Vertaling krantenartikel.

Door de gruwelijke massamoorden op honden heeft Turkije vette krantenkoppen gehaald. Aanleiding voor de massamoorden in de buurt van Antalya was volgens de autoriteiten een hond die met het rabiësvirus was besmet.
Dr. Barbara Wardeck-Mohr stelde een onderzoek in.

Op 10 april werd in het district Güneydogu/Antalya een kind door een hond gebeten en overleed later in de quarantaine. Bij het onderzoek van de hond in het laboratorium werd er een rabiësvirus geconstateerd. Daarna begon er een ongelofelijke massamoord op los lopende honden als ook op ingeënte huishonden. Want ook dezen werden zonder pardon bij deze actie betrokken.

Gruwelijke slachtpartij
Officiële reden voor deze gruwelijke slachtpartij is het artikel 3285 van de Turkse wet voor dierengezondheid, die echter in eerste instantie slechts een observatieplaatsing in quarantaine beoogt, zoals dit in het asiel Antalya met ca. 350 honden ook volgens de richtlijnen wordt uitgevoerd.
Dit hoorde ik tijdens een conferentie van de dierenbeschermingsorganisatie PETA met Sevda Kirac, voorzitter van de THKD, een dierenbeschermingsorganisatie die sinds 1924 in Turkije actief is, en beheerder van het grootste asiel in Antalya.

In alle overige gemeentebesturen zoals Güneydogu, Kepez, Muratpasa, Konyaalti en Varsak werden de honden vermoord of verdoofd, op vrachtwagens verladen en deels nog levend in massagraven in de grond gestopt. De bevolking werd hier niet eens over ingelicht! Steeds opnieuw vinden dierenbeschermers nieuwe hondengraven, ook met talloze pups. Het aantal vermoorde honden kan slechts worden geschat. Dierenbeschermers spreken over duizenden.

In het bos onder de grond gestopt
Met tranen in haar stem vertelt Sevda Kirac verder tijdens ons telefoongesprek: ‘De honden worden door zogenaamde dodingsteams met geweld bij hun eigenaren weg gehaald, ter plekke met geweren verdoofd en in vrachtauto’s verladen. Men vertelt aan de eigenaren dat de honden naar een quarantainestation in het asiel Antayla of naar de dierentuin in Izmir worden gebracht. Dan komen de hondenbezitters al huilend naar ons asiel en willen hun dieren terug’.
Tot eind mei hebben de gouverneursraad, de agrarische raad en de communale besturen zelfs alle beschuldigingen ontkend en beweerd dat er geen honden zouden zijn gedood, slechts ingeënt en in quarantaine geplaatst.

Nu de massagraven zijn ontdekt, geven zij er een andere draai aan door te zeggen dat hen veel aan de gezondheid van de mensen gelegen is. Het tegendeel is waar: de gedode honden werden in bosgebieden die openbaar toegankelijk zijn, gewoon in kleine ondiepe kuilen onder de grond gestopt. Gedeeltelijk steken de dierenlijken zelfs nog uit de aarde. Dit is een gevaar voor de menselijke gezondheid.

Doding
Het dodingsteam van de deelgemente ARDAHAN trok er op uit om zwerfhonden te doden alsof ze op drijfjacht gingen.

krantenartikel in de Radikal.

Het honden dodingsteam van de deelgemeente Ardahan trok er gisteravond met een jachtgeweren op uit om alle zwerfhonden die zij tegenkwamen af te schieten.
Tegen de ochtend werden zo’n 20 hondenlijken door een vuilniswagen opgehaald en naar de vuilstort gebracht.
Burgers die ze aan het “werk” zagen protesteerden maar de jagers gingen onverstoorbaar door.
Toen zij echter verslaggevers van de krant zagen gingen zij er als een haas vandoor.
De burgemeester van Ardahan, Mikail Kayatürk lid van de DP [Demokrat Party],antwoordde desgevraagd dat hij niks van de operatie afwist en hij vroeg de journalisten of zij niets beters te doen hadden.
Vorig jaar vond een dergelijke gebeurtenis plaats, met dien verstande dat de honden na geraakt te zijn niet dood waren en levend en wel in vuilniswagens gegooid werden en door de persen vermorzeld.

Verwaarlozing/vergiftiging
Het verhaal van het asiel in Bahcesehir is er ook één van onrecht en verwaarlozing.
De heer Mustafa Yilmaz, verzorgde de dieren in dit asiel zo goed en zo kwaad als het ging. Op een zekere nacht werden 100 van de honden door gemeenteambtenaren uit het asiel gehaald en weggevoerd. Ze werden gedumpt in een onherbergzaam berggebied om door gebrek aan voedsel en water te sterven. Na nationale en internationale protesten werd de heer Yilmaz bij de burgemeester geroepen en werd hem hulp toegezegd bij het terugvinden van de honden, de dierenarts verantwoordelijk voor de verdwijning van de honden zou ontslagen worden en verder werd toegezegd dat de gemeente met onmiddellijke ingang de kosten voor het asiel zou gaan dragen. Veel honden zijn teruggevonden, een aantal werden dood in een rots kuil aangetroffen; vergiftigd in opdracht van de gemeente. De opdracht tot de vergiftigingen is gegeven door de gemeentelijke woordvoerder Kemal Aydin. De handlanger en moordenaar is Ibrahim Salman. Tegen deze mensen en de burgemeester is een aanklacht ingediend. Biopten van de vergiftigde honden zijn voor onderzoek naar verschillende laboratoria gestuurd.

Op 9-1-2005 ontvingen wij nieuwe beelden uit het gemeentelijk asiel Bahcesehir. De heer Yilmaz mag niet meer naar “zijn”dieren toe. De honden zitten bijna allemaal bij elkaar in één grote ruimte terwijl de kennels leeg staan. Van (medische) verzorging is geen sprake meer de vloer is nat van water en urine. Vrijwilligers die de honden eten wilden brengen, zijn in opdracht van de gemeente door de politie verwijderd. Yilmaz schrijft dat de gemeente een nieuw manier heeft gevonden om de dieren te doden; men geeft ze eenvoudig weg geen voedsel en medische verzorging meer en houdt ze onder uitermate onhygiënische omstandigheden.

voor meer verschrikkelijke beelden, klik hier

Verwaarlozing
Een gemeentelijk asiel
7-12-2004 Dit gemeentelijk asiel bestaat uit een gebouw en een aantal afgezette gebiedjes. Een aantal honden loopt vrij rond en kan dus binnen beschutting tegen de kou zoeken. De gemeente betaald als het goed is voor medicijnen. Er is een dierenarts werkzaam die niet kan steriliseren en die bijvoorbeeld behandelingen van schurft en open botbreuken onzin vindt. Sinds enige tijd verstrekt de gemeente geen geld voor eten meer.

07-03-2006 De situatie in het asiel van Beylikduzu is, ondanks protesten van de lokale dierenbeschermingsorganisaties, nog niet verbeterd. De gemeente neemt keer op keer nieuwe mensen in dienst om het asiel te runnen. Er verdwijnen regelmatig honden uit het asiel. Het is niet bekend of ze gedood of gedumpt worden. Vrijwilligers worden niet meer toegelaten in het asiel.

voor meer verschrikkelijke beelden, klik hier

upd. 28 mei 2010
Beykoz/Istanbul
Met de verkiezing van een nieuwe burgemeester voor de deelgemeente Beykoz, is het welzijn van de dieren aanzienlijk verbeterd.

Tijdens het bewind van de vorige burgemeester zijn er 2000 honden in het bos van Beykoz gedumpt om daar vanzelf van honger en dorst dood te gaan. Nadat Yucel Celikbilek tot de nieuwe burgemeester is gekozen, hebben er in Beykoz radicale veranderingen plaatsgevonden. De heer Celikbilek- zijnde een zéér gelovig man, die dieren ziet als “zwakkere wezens die door God aan de mens zijn toevertrouwd”- is veel positieve projecten gestart ten gunste van het welzijn van de dieren. Als resultaat van de bundeling van krachten van de gemeente en vrijwillige dierenbeschermers, worden de in het bos gedumpte honden van nu af aan gevoed. Door de gemeente zijn er, in samenwerking met PETA Duitsland, in het bos hondenhokken geplaatst.
In samenwerking met de dierenbescherming vereniging HAYTAP heeft de gemeente herhuisvesting- en PR campagnes gestart.
De gemeente heeft een educatieve campagne op alle basis scholen in de regio gepland.
De aftrap van deze campagne werd door de mensen van het EHD en SHKD gegeven op de Şehit Er Ersin Güner Ilköğretim Okulu school. Murat Bekhan van SHKD hield een voordracht voor ruim 600 leerlingen.  De leerlingen vonden de les boeiend, en hebben veel geleerd. Sommige van hen wilden zich zelfs bij de vrijwilligers in Beykoz….  lees verder

verongelukte hond wordt compleet genegeerd
juli 2006, het leven van alle dag in Turkije
voor de beelden, klik hier

Doding
Gemeente ambtenaren hebben veel zwerfhonden vergiftigd .
voor meer verschrikkelijke beelden, klik hier

Doding en verwaarlozing
Het asiel van Buyukada (een van de Princess Islands) ligt aan zee. Het asiel ligt op een helling boven de zeespiegel, waardoor het blootgesteld is aan felle noordenwinden. Overal ligt afval (ik heb één uur in het asiel doorgebracht en heb nu al dagenlang griep)

De kamer ernaast is gereserveerd voor de paarden die de Ruam-ziekte hebben (in het Turks heet het Ruam). Het enige voedsel dat de honden krijgen is beschimmeld brood, wat natgemaakt is met water. Sommige honden krijgen hun voedsel op materiaal dat gebruikt word om in het bos daken mee te maken (zou gipsplaat kunnen zijn). Sommige honden eten in het asiel, ook op dit soort materiaal. En dan is er ook nog de rode wastobbe, die opnieuw gebruikt wordt voor voedsel. Dus alles bij elkaar zijn er drie bakken die als voedselbakken gebruikt worden, en dat voor honderd honden in het asiel. Het voedsel dat ze krijgen bestaat uit het volgende: beschimmeld, bedorven brood. Niets anders.

Het asiel ligt helemaal op de top van een berg. Ze zeggen dat de kadavers van de dode honden op de vuilstortplaats van Maltepe worden gedumpt. De dieren zitten onder de schurft. De ziekte is zo erg geworden dat de lichamen van de dieren vol bloederige wonden zitten. De wonden zijn allemaal ontstoken. Geloof me, het is verschrikkelijk op het asiel van Princess Island

De portier van het asiel, Ahmet, woont onder zeer erbarmelijke omstandigheden. De “hut” waar hij in woont heeft geen stroom, geen water, geen kachel of iets om voor warmte te zorgen, en het water lekt van buiten naar binnen. Ahmet heeft acht honden in zijn kamer, en allemaal zitten ze onder de zweren. Die heeft hij in de wastobbes gezet om ze tegen de kou te beschermen. Ahmet zegt dat hij schurft van ze heeft gekregen. Hij zegt dat hij overal verschrikkelijke jeuk heeft. De leefomstandigheden van deze arme man moeten verbeterd worden

De hondenhokken die je op de foto’s ziet zijn door de vrijwilligers geleverd. Jammer genoeg zijn ze niet voldoende om de arme honden tegen de felle wind te beschermen

Allerlei soorten, van groot tot klein, lopen vrij rond. Het probleem is alleen dat de sterkere honden de zwakkere honden lastigvallen en over het algemeen slecht behandelen.

Daarvóór zijn 47 zwerfhonden vermoord in Heybeliada (een van de Princess Islands) op de Akcakoca Locatie. Daarna zijn er nog eens 13 zwerfhonden vermoord in Buyuk Ada. Deze informatie heb ik op donderdag gekregen van de kooplieden in de bazaar.

update 26-02-2006
Princess Islands/Buyukada/Istabul
Vandaag ontvingen wij bericht van de dierenbeschermingsorganisatie DOHAYKO in Istanbul.
Zij hebben overleg gehad met de burgemeester van de deelgemeente Buyukada en die heeft toegezegd dat er een nieuw modern asiel zal komen.
Teven zal hij zorgen voor voer en medische verzorging voor de dieren die in het asiel verblijven.
Drie vrijwilligsters van DOHAYKO gaan vanaf nu minimaal 2 keer per week naar het asiel om mee te helpen de dieren te verzorgen.

update 21-02-2007
Nog steeds is de situatie in het asiel erbarmelijk. In de afgelopen week zijn er 22 honden overleden. Omdat de honden niet goed gevoed kunnen worden is hun immuunsysteem zwak.

Er zijn slechts 2 vrijwilligers die trachten de honden te verzorgen en de etensresten die door de gemeente voor de honden gebracht worden bestaan o.a. uit….sinaasappelen.

Mishandeling
Shakira een teefje van anderhalf jaar oud
Shakira en haar broer leefden in Büyükdere, een plaats op zo’n 15 minuten afstand van ons asiel. Shakira’s broer overleed aan zijn verwondingen nadat hij door een auto overreden is. Shakira at en dronk dagenlang niets van verdriet om het verlies van haar broer.
Door de verzorging van een bescheiden dierenvriendin is Shakira weer opgeknapt en ze werd het zonnetje van de buurt.
In dezelfde straat woonde ook een man, jammer genoeg was het de buurman van onze dierenvriendin. Op een dag, toen de dierenvriendin in de tuin aan het werk was en Shakira bij haar in het zonnetje lag, klom de buurman over de schutting en gooide salpeterzuur over Shakira.

Shakira’s gejank van de pijn, was vele straten verder te horen. Mensen hingen uit het raam of kwamen uit hun huizen. Shakira rende heen en weer en werd gek van de ondraaglijke pijnen. Haar bazinnetje nam contact met ons op en we spoedden ons naar de plaats des onheils om Shakira op te halen voor verzorging/verpleging in ons asiel. De dader heeft ook de dood van vele katten op zijn geweten. Eens heeft een dierenvriend een kat uit de mans klauwen gered toen hij de kat wilde wurgen. De bazin van Shakira heeft aangifte tegen de man gedaan.

Upd.15-02-2006
Nadat Shakira hersteld was is ze geadopteerd door een familie in Buyukdere.
Jammer genoeg kan deze door de constante bedreigingen Shakira niet houden. Het hondje zit nu in het bos-asiel en zal herplaatst worden naar Duitsland.

(voor meer verschrikkelijke beelden, klik hier )

19 juni 2008
In Didim worden, met het oog op het naderende toeristenseizoen, alle straathonden opgepakt en in het asiel opgesloten. Dit is zogenaamd een tijdelijke maatregel….
De vrijwilligers van het asiel zeggen dat het asiel al de honden niet kan herbergen.

Ook al zouden de honden na het toeristenseizoen weer vrijgelaten worden, dan nog is er heel veel schade aangericht; roedels zijn verstoord en jonge honden missen een stuk in hun ontwikkeling als “straathond”. Er zal dus meer onrust heersen en dus meer overlast zijn, met alle gevolgen van dien.

Voor recent nieuws zie Didimkillers blog 50 honden verdwenen.
Petitie

——————–
Subject: TAKEN – Song for The Dogs of Altinkum
” TAKEN ”
Men came in the night,
when no-one was lookin’
We thought you were our friend,
but evil was cookin’
You took us away
to some distant place
why are you doing this
to our canine race ?
We are getting so tired now,
We tried to get home,
Oh please for some water !
or a nice juicy bone,
We’ll lay down and sleep now,
and dream while we can
of the good friends we once had
and of the home where we ran.
chorus :
” No water, No food,
No shelter from the sun,
Oh dear Lord. What have we done, ?
We’ll die here alone,
No-one will see – – All because of what we are , We are dogs that were free ! “

Van Divrigim.com:
De deelgemeente Divrigi is alle straathonden één voor één aan het afschieten.
De deelgemeente ziet af van het steriliseren van de dieren en prefereert het massaal afschieten van de honden. Om de bevolking te beschermen worden de honden dood geschoten.

Niet alleen de huidige gemeenteraad, maar tot nu toe geen enkele gemeenteraad heeft naar een goede oplossing voor de zwerfhondenproblematiek gezocht dus elk jaar weer worden de honden in Divrigi afgeschoten.

De zwarte hond op de foto is vergiftigd en terwijl hij wachtte op zijn dood keek hij ons in de ogen.

voor meer verschrikkelijke beelden, klik hier

Verwaarlozing
In dit gemeentelijke asiel eten, totaal uitgehongerde volwassen honden pups, bij gebrek aan voedsel. Het asiel zou etensresten kunnen krijgen van een nabijgelegen legerplaats, maar de gemeente vindt dat niet goed.

Maart 2006.
5 honden zijn gedood door hun kop met een stok te bewerken. Vervolgens zijn ze met hun hoofd naar beneden in bomen opgehangen.

voor meer verschrikkelijke beelden zie, klik hier