Vergiftiging
Honderd honden werden in Mahmutlar/Alanya vergiftigd met Strychnine. De dood wordt voorafgegaan door urenlange verschrikkelijke krampen. Ook hier hebben dierenbeschermers de doodsoorzaak weer vast laten stellen aan de hand van weefselonderzoek. Zie bovenstaande officiële verklaring.
Onderstaand treft U de vertaling van de brief aan, zoals we die ontvingen over de gebeurtenissen in Alanya.

“Lieve vrienden,
ik schrijf deze brief om het onfortuinlijke nieuws over de gebeurtenissen in 1 van Turkije ’s toeristische plaatsen aan jullie mee te delen. Kortgeleden hebben in de wijk Mahmutlar, te Alanya weer vergiftigingsacties en moorden plaatsgevonden.

Hieronder volgt de brief van een vrijwilligster die ook voor de zwerfhonden vecht, waarin ze letterlijk dit pijnlijke en angstaanjagende voorval beschrijft.

“Zo lang als ik leef, zal ik dit nooit vergeten!!!!! Ik weet niet waar ik moet beginnen. Ik kwam thuis uit school en het was mooi weer. Ik stond net op het punt om Mickey uit te laten toen Osman belde. Hij vertelde dat er heel veel dieren waren vergiftigd. De dierenarts had Osman gebeld om te zeggen dat er zoveel dieren vergiftigd waren. De dierenarts wilde onmiddellijk gaan helpen maar hij had hulp nodig. Ik zei tegen Osman dat hij er meteen naar toe moest gaan en dat ik ook meteen zou komen. De plek waar het was gebeurd was ver weg. Als ik het had geweten toen ik nog op school was, was ik er veel sneller geweest want de school is er dichterbij in de buurt. Ik wachtte op Sevki en belde ondertussen het gemeentehuis diverse malen maar ik kreeg de burgemeester niet te pakken. Ik werd verschillende malen doorverbonden, maar telkens met mensen die niets van de gebeurtenissen afwisten. Een van deze mensen zei tegen me: Jij bent toch een vrijwilliger en dierenrechten activist, waarom ga jij er niet naar toe om die dieren op te halen? Waarom zouden wij dit moeten doen?”
Ik probeerde redelijk met hem te praten en vertelde hem over de nieuwe wet maar hij zei dat hij niets van deze nieuwe wet af wist. Toen ben ik naar Mahmutlar gegaan. Voor de dierenkliniek lagen heel veel dieren vreselijk te lijden. Duitse bewoners huilden vanwege hun stervende honden. Kleine kinderen hielden de infuuszakken vast. De dierenkliniek wilde de honden niet accepteren en dus lagen ze buiten op de stoep voor de kliniek.

Ondanks dat we slechts 2 honden hebben kunnen redden, zijn deze nog steeds in een gevaarlijke conditie. Een van deze honden is een zogende moederhond. Vier van haar pups stierven meteen, ze waren nog zo klein. De tepels van de moederhond nog gevuld met melk.
Osman vertelde dat de tekenen wezen op Strychnine vergiftiging. Ik stelde voor om een autopsie te laten doen maar iedereen was zo druk bezig om honden te helpen. De pers ging naar het gebied waar het was gebeurd om de plek nader te onderzoeken en ik moest bij Osman blijven om te helpen. Osman sneed een van de overleden honden zijn buik open om de ingewanden eruit te halen, omgeven door kinderen. Ze hielpen ons de ingewanden in vuilniszakken te stoppen. De kinderen waren zo verdrietig. Dode dieren overal!!! en ik bedoel echt OVERAL!!!!
Dode katten met hun koppies zijwaarts verwrongen…ik zal nog foto’s doorsturen. Ik weet dat mijn brief onsamenhangend is, maar ik ben zo beroerd op het ogenblik. De honden die we gered hebben, blijven vannacht in de kliniek. Na afloop zijn we naar het huis van een bevriende Duitse mevrouw gegaan. Ze heeft een soort van klein mini asiel in haar tuin en ze heeft de puppy’s opgenomen. Als we de pups terug zouden zetten op straat, gaan ze dood. Er is misschien nog steeds Strychnine op straat….”

Dit voorval is in de pers beschreven en op tv uitgezonden.
voor meer verschrikkelijke beelden, klik hier

Mishandeling/verwaarlozing/verkrachting /deportatie
Op 29 april ontvingen wij bericht dat de gemeente Sivas is overgegaan tot het dumpen van de zwerfhonden op een vuilstortplaats 20 km. buiten de stad, waar geen water voorhanden is
Eerder berichtte wij u al het volgende

De stad SIVAS heeft een asiel, dat half af is. Ondanks alle protesten worden daar straathonden ondergebracht.
Onverlaten dringen het asiel ’s nachts, door de gaten in de omheining, binnen. Pups worden misbruikt en daarna gedood. Honden worden mishandeld. De burgemeester is met de situatie op de hoogte maar….lees verder

Wie is de beroemde moordenaar van Mordogan?
Op 20 oktober 2009 zijn wij vergiftigd in Mordogan!
Op 24 december 2009 werden 250 van onze vrienden in Mordogan gedood door vergiftiging.
Wij vragen ons af; wie heeft ons vermoord, wie is de beroemde moordenaar van Mordogan?

Gedumpt/verwaarlozing
Het is heel gewoon dat er zakken met huishoudelijk- of bouwafval worden gedumpt in de buurt van het asiel in Sariyer. Afgelopen zondagavond zag één van de mensen van het asiel een “nieuwe”zak liggen. De volgende ochtend, het had gesneeuwd, lag er wat sneeuw op de zak en iets dwong de medewerker in de zak te kijken. Er bleken 4 totaal verwaarloosde pups in te zitten; we hopen dat we ze kunnen redden.

voor meer verschrikkelijke beelden, klik hier

Verwaarlozing
De keuken van het gemeentelijk asiel.
50 honden krijgen 1 bak eten, en zondags helemaal niets. Er is geen dierenarts er wordt niet gesteriliseerd en er zijn geen vrijwilligers.

voor meer verschrikkelijke beelden, klik hier

Opgepakt en gedumpt
4 maart 2006
Vandaag ontvingen wij bericht dat op de last van de directie van het Hilton Hotel in de wijk Sisli, alle honden en katten in de omgeving opgepakt en naar het gemeentelijk asiel gebracht zijn. Het asiel van Alibeykoy staat bekend als een zeer slecht asiel.

Dierenbeschermers uit Istanbul hebben hun verontwaardiging geuit tegen de directie van het Hilton. Vanzelfsprekend hebben wij ook onze afkeur uitgesproken, wij vrezen echter dat het voor de betrokken dieren te laat is.

Dear Sirs,

We were informed that last week, due to your complaint, the stray cats and -dogs around your hotel were seized by Sisli Municipality and taken to Alibeykoy Shelter.

It is amazing how a worldwide rooted and esteemed hotel came to a position of struggling with poor stray animals. We are not able to understand what danger these cats or dogs present to your hotel?

The shelter where you sent the animals is a death camp.

Pictures of the shelter were send to you.

Further more we would like to bring to your attention that catching or killing the animals in the streets surrounding your hotel, won’t solve the stray problem.

As the number of strays adapts to the carrying capacity of the environment, new strays will come and live near your hotel within a couple of month.

The only structural and humane solution is Neuter and Release (catch the dogs and cats, neuter them and bring them back to the location where they were caught). This way slowly but surely the number of strays will diminish.

Instead of sending the dogs and cats to shelters where they will surely die, it would have shown more humane interest and provide more positive publicity if you started to support Neuter and Release.

As a number one hotel group you have the chance, power and financial possibilities, to join forces with other hotel groups and demand the Istanbul authorities to solve the stray problem in Istanbul in cooperation with all parties involved in tourism and animalwellfare, by implementing Neuter and Release.

Linda Taal

Stichting ActieZwerfhonden (StraydogsCampaign)
The Netherlands

www.actiezwerfhonden.nl

Vergiftiging
Vlak bij het gemeentelijk asiel zijn dierenvergiftigd.
Onder de dieren een door de plaatselijke vrijwilligers gesteriliseerde hond en een kitten

voor meer verschrikkelijke beelden, klik hier

update 16 april 2006
Goed nieuws van Tina uit Istanbul.
Een mooi asiel bestaat niet, dit asiel echter komt aardig in de buurt. Op 16 april hebben wij het asiel, onaangekondigd, bezocht. Het asiel was bijna brandschoon. Natuurlijk waren en een aantal zieke honden, maar deze werden goed verzorgd. In iedere kennel stond een grote bak met voer, jammer genoeg geen waterbak, maar dit kan te maken hebben gehad met het feit dat het voedertijd was. Tijdens onze wandeling door het asiel werden we begeleid door een koor van honden.

Elif, haar vrienden en een aantal mensen in dienst van de gemeente, verzorgen de honden. Waren er een jaar geleden nog alarmerende berichten over de situatie in het asiel, vandaag waren de honden goed verzorgd.

Onze speciale dank gaat uit naar Baskan voor zijn respect en mededogen met de dieren.
Om het huidige niveau van zorg te behouden, is er nog steeds hulp nodig in de vorm van voedsel en medicatie.

Wat ik wel zag, is dat de honden geen bescherming tegen de zon hebben. Op dit moment is dat nog niet nodig, maar dat zal snel veranderen. Als u materiaal heeft dat het leven van de honden in dit opzicht kan veraangenamen, neemt u dan a.u.b. contact op met het asiel.

http://www.tuzlaninkopekleri.com

Van een andere vriend kregen wij onderstaand bericht.

Een jaar geleden was Tuzla nog net zo erg als een dodingstation maar op dit moment is de situatie er veel beter. Het is verbouwd en er zijn 2 containers waar we de pups en zieken honden kunnen onderbrengen. Ze sterven niet meer van de honger (hoewel ze nog altijd honger hebben en elkaar kunnen doodvechten voor een stuk brood). Er sterven geen honden meer aan onbehandelde verwondingen/kwalen en er heersen geen ernstige besmettelijke ziektes meer. Maar er is nog een hoop te doen. Het is eigenlijk geen asiel maar een “herstellingsoord”, echter als we een gesteriliseerde hond terug op straat zouden plaatsen wordt hij onmiddellijk gedood door gemeentewerkers.

We blijven hopen dat de situatie zal verbeteren, de tijd zal het ons leren.

Wij, van de Asiel Hulp Groep, waren gisteren in het Tuzla asiel om daar schoon te maken, zoals je op de foto’s kunt zien.
Alles gaat hier zo moeizaam en vreselijk langzaam. De honden zijn ziek, lijden kou en zijn erg verdrietig. je zou moeten zien hoe bang ze voor ons, mensen, zijn, zelfs als we proberen ze een koekje te geven. Er waren gisteren 9 vrijwilligers van onze groep om schoon te maken e.d. en niet 1 van de honden reageerde agressief. Ze zijn allemaal bang dat je slechts daar bent om ze pijn te doen…

Helaas konden we gisteren ons werk niet afkrijgen en dus ging ik vandaag terug maar niemand van de aanwezige personeelsleden van het asiel wilde helpen of zelfs maar gewoon hun eigen werk doen. In plaats daarvan zaten ze in het hoofdgebouw, thee te drinken. Je hebt geen idee hoe slecht deze mensen zijn.

We hebben gisteren 4 puppy’s uit Tuzla meegenomen en naar een dierenarts, ergens anders, gebracht. Vanochtend is 1 van de pups overleden en we houden onze vingers gekruist in de hoop dat de andere 3 puppy’s het zullen redden. De dierenarts blijft hun temperatuur steeds weer controleren maar deze blijft onder de 31C.

Eén van de pups kan niet lopen of staan. Een andere pup hoest heel erg en heeft hoge koorts. Op dit moment zijn de pups nog in de dierenkliniek van de dierenarts, totdat ze weer opgeknapt zijn, maar ze moeten weer terug naar het asiel in Tuzla….

Toen we gisteren een van de hokken ingingen om deze te ontsmetten, vonden we een dode pup die met zijn 3 broertjes bij de moederhond lag.

Het is hartverscheurend….

vergiftiging/verwaarlozing
4 maart 2006
Vandaag ontvingen wij bericht dat een journalist van de Turkse krant Hurriyet gerapporteerd heeft dat er in een woonwijk in Umraniye 30 honden vergiftigd zijn. Het gaat hier om zwerfhonden, maar ook om als huisdier gehouden rashonden.

Op 6 maart kregen wij afschuwelijk beelden en berichten uit Istanbul. Het asiel in Umraniye wordt gezien als een plaats waar honden alleen nog komen om te sterven. De realiteit is erger dan de foto’s weergeven. Er worden geen vrijwilligers meer toegelaten, omdat men niet wil laten zien hoe erg de toestand van de honden is.

Doding/verwaarlozing
Op 6 maart 2006 ontvingen wij goed bericht uit Istanbul. De (medische)verzorging in dit asiel in de deelgemeente Uskudar is verbeterd men is bezig een nieuw gebouw te construeren. De vrijwilligsters van dierenbeschermingsorganisaties werken goed samen met het gemeente bestuur.

De gemeente Uskudar heeft 3 dierenartsen in dienst, maar zij komen zelden of nooit in het asiel. Als ze al komen raken ze de zieke honden niet aan. Er zijn een paar vrijwilligers in het asiel werkzaam die de zieke dieren naar particuliere dierenartsen brengen om tenminste de pups te redden. De behandelingen worden door diezelfde vrijwilligers bekostigd
Het voer voor de honden bestaat uit etensresten van een ziekenhuis.

Voor meer verschrikkelijke beelden, klik hier